هوشنگ سیحون

 

هوشنگ سیحون در سال 1299 در تهران و در خانواده هنرمندی که همگی اهل موسیقی بودند به دنیا آمد.او از کودکی به نقاشی علاقه مفرطی داشت با اینکه قاعدتا می بایست به موسیقی علاقمند باشد.از زمانی که توانست ذغال یا قلم به دست گیرد به نقاشی کردن روی ستونها و دیوارهای خانه شان پرداخت.تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در تهران گذراند و در سال 1319 از دبیرستان فارغ التحصیل شد و با تاسیس دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران جزء اولین دانشجویان رشته معماری ثبت نام کردو در سال 1323 تحصیلات خود را به اتمام رساند.در سال 1324 در مسابقه طرح آرامگاه بوعلی شرکت کرد و طرح او بهترین طرح شناخته شد.سپس با صلاح دید آندره گداربرای تکمیل مطالعات خود به فرانسه رفت.حدود چهار سال بعد در سال 1328 همزمان با شروع ساخت مقبره بوعلی سینا به ایران بازگشت و در سمت دانشیار دانشکده هنرهای زیبای تهران و پنج سال بعد به عنوان استاد معماری مشغول تدریس شد.

همزمان با تدریس در دانشکده دفتر کار خود را در سال 1328 تاسیس کرد و در سال 1341 ه عنوان سومین رئیس دانشکده هنرهای زیبای تهران انتخاب شد و از همین سال فعالیتهای زیادی در دانشکده ی هنرهای زیبا از جمله تاسیس سه رشته شهرسازی  تئاتر و موسیقی انجام داد.

سیحون در سال 1980 ایران را ترک کرد و به ونکوور کانادا رفت .فعالیتهای هوشنگ سیحون را میتوان در معماری و نقاشی خلاصه کرد .او در سمینارها و سخنرانی های متعددی در نقاط مختلف  ایران و جهان شرکت داشته و در نقاط مختلف جهان آثار نقاشی او به صورت گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شده است.طرحهای او در کتابی به نام نگاهی به ایران در پاریس در سال 1973 و مجموعه دستاورد زندگی حرفه ای او (معماری و نقاشی )در کتابی به نام هوشنگ سیحون در کانادا در سال 1999 به چاپ رسیده است.

کارنامه فعالیت معماری هوشنگ سیحون به قرار زیر است:

سالهای 1328-1333

تهران:منزل و مطب دکتر فرهاد ; منزل آقای بابک; ساختمان پست فشار قوی; ساختمان اداری مرکز برق و انبارهای مربوط به تاسیسات برق; منزل سرلشگر فیروز;دفتر هوشنگ سیحون; وخوابگاهها و گاراژهای آتش نشانی; ساختمان آرامگاه بوعلی در همدان.

سالهای 1332-1335

منزل آقای شیبان- دروس; منزل آقای محمدی- تپه امانیه; منزل آقای مقدم- تپه امانیه ; سازمان نقشه برداری کل کشور- جاده قدیم کرج; آرامگاه نادر- مشهد; کارخانه یخ سازی و ریسندگی کورس- جاده شهر ری; کارخانه کانادا درای - خیابان آزادی; پرورشگاه کودکان - خیابان ولی عصر; سینما آسیا-خیابان جمهوری

سالهای 1335-1340

سینماسانترال-تهران; کارخانه کانادا درای-آبادان; لابراتوارعبیدی و شرکاء –جاده قدیم شمیران; منزل آقای بشارت – الهیه;منزل آقای فرازیان - زرگنده;منزل دکتر کاظمی-شمیران; منزل خانم ابتهاج – زعفرانیه; مجموعه ویلاهای آقاسی پور- پاسداران; منزل آقای هدایت – دروس; مجموعه ویلاهای ایپک چی- حصارک; کتابخانه مجلس شورای ملی- با همکاری محسن فروغی- کیقباد ظفر بختیار- علی صادق;آرامگاه خیام- نیشابور; آرامگاه کمال الملک- نیشابور

سالهای 1340-1345

تجدید بنای آرامگاه فردوسی- طوس; بناهای اطراف آرامگاه فردوسی- طوس

سالهای 1345-1350

منزل دولت آبادی- نیاوران; ساختمان مرکزی بانک سپه- تهران; منزل سیحون-دروس; مجتمع آموزشی فرح – جاده آرامگاه; ضلع جدید بیمارستان میثاقیه- تهران

از سال 1350 به بعد

بازارچه میر چخماق، یزد; منزل سیحون،در کلکان در راه شمشک

پیشینه طرح ساخت مقبره ها

پس از کودتای سوم اسفند ماه 1299 در سال 1301 گروهی از رجال سیاسی-فرهنگی و علاقمند به هنر ایران برای حفظ و نگهداری و تعمیر ساختمانهای قدیمی و به پاس حرمت یادگارها و مفاخر فرهنگی و هنری ایران گرد هم آمده و جمعیتی به نام (( انجمن آثار ملی)) تشکیل دادند.

از اقدامات اولیه انجمن آثار ملی طرح ساخت مقبره حکیم ابوالقاسم فردوسی بود.کریم طاهر زاده بهزاد طرح آرامگاه فردوسی را پیشنهاد کرد و این طرح در سال 1313 افتتاح شد. به علت ناآشنایی سازندگان به فنون آزمایش خاک و محاسبه نکردن دقیق و بی اطلاعی از وضعیت آبهای زیر زمینی ناحیه طوس , ساختمان از همان نخستین سالها شروع به نشست کرد و پس از 30 سال هوشنگ سیحون  با حفظ طرح اولیه و الحاقات جدید بنای جدیدی ساخت.

پس از برگزاری جشن هزاره فردوسی و آغاز جنگ جهانی دوم به علت عدم تامین اعتبار مالی تا سال 1323 انجمن آثار ملی عملا فعالیتی نداشت و در آذر 1323 فعالیت خود را از نو آغاز کرد.دو اقدام اولیه انجمن آثار ملی در دوره دوم فعالیت خود توجه به ساخت آرامگاه بوعلی سینا و آرامگاه سعدی (طرح مشترک محسن فروغی و علی صادق به سال 1328)بود.....